Παρασκευή 18 Απριλίου 2008

Ξεχάστηκα κοιτώντας την θάλασσα,
Και να που τα ταξίδια μείναν μόνο όνειρα χωρίς προορισμό.
Με μπουνάτσα αλάργεψε η μικρή ψαρόβαρκα
χάθηκε στην απεραντοσύνη του μπλε πελάγους.
Η αδιατάραχη ησυχία έδεσε ναυτικά τους φόβους
στο μόλο πάνω από το νερό,
και να που οι φωνές
των παλιών ναυτικών και τα τραγούδια σώπασαν.Οι χωρικοί κάθησαν κουλουριασμένοι
από το βραδυνό κρύο μπροστά στην αναμμένη φωτιά .
Λευκοί γλάροι πετούσαν στα πόδια μου
ρυθμικά
λικνίζοντας με χάρη τ’ άσπρα τους φτερά
Και να που η ζωήτώρα κυλάει πιο γρήγορα Το φεγγάρι έφερε το φως στο απόλυτο σκοτάδι
Και να που τα παιδιάκαι τα παιχνίδια χάθηκαν Ενας παλιός ναυτικός ,κοντοστάθηκε δίπλα μου.
Ηταν γέρος και βαρύς στο περπάτημα.
Φορούσε λευκό πουκάμισο
και είχε τυλιγμένο στο κεφάλι του ένα μπλε μαντήλι
φθαρμένο από την αρμύρα των καραβίσιων χρόνων.
Κρατούσε στα χέρια του τα παπούτσια του.
Σημάδι ελευθερίας και ωριμότητας :
Δε φταίω εγώ που μεγαλώνωΧτυπάει πισώπλατα ο χρόνοςμου αποκρίθηκε χωρίς να προλάβω
να τον χαιρετήσω.
Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω επανέλαβε κουνώντας
Δυνατά τα παραμορφωμένα δάχτυλά του και γέρνοντας
μπροστά το σημαδεμένο του πρόσωπο. Φταίει η ζωή που είναι μικρή
του φώναξα και συνέχισα να φτιάχνω κύκλους με την άμμο.
Συνήθεια παλιά να μαζεύω με γυμνά χέρια κάβουρες
Συνήθεια παλιά να αγναντεύω το πέλαγος νοσταλγικά
φορώντας τα μαύρα γυαλιά
Η Άνοιξη ήρθε ...Ραγίσαν τα φεγγάρια που χε φέρει η άνοιξηΜαρμάρωσε το φως στο τελευταίο νύχτωμαΦαγωμένα από τον χρόνο τα παιδικά όνειρα
Βουλιαγμένες οι αναμνήσεις από το τώρα.
Κύματα τεράστια υψώθηκαν πάνω από τον βράχο
Φτιασίδι ερωτικόπου θα φοραέι το αύριο στο γλυκό χάραμα
Μύρισε το βρεγμένο χώμα από την ξαφνική μπόρα ,
περπάτησα για λίγο με κλειστά βλέφαρα Στις πιάτσες της βροχής σε γνώρισαόταν πουλιέται Σάββατο το αντίκρισμα του παθιασμένου έρωτα .

Ένα ταίριασμα στίχων και δικής μου γραφής..

Ευχαριστώ την συν μπλογκερ Φαίδρα για την πρόσκληση στο μπλογκοπαίχνιδο...όποιος επιθυμεί μπορεί να παίξει!!

8 σχόλια:

Φαίδρα Φις είπε...

fatale,φιλενάδα μου σ'ευχαριστώ πολύ πολύ για την ανταπόκριση,
ομολογώ ότι ενθουσιάστηκα με τη σύνθεσή σου,
αύρες μελαγχολικές,στοχαστικές αλλά και θαλασσινές κι αυτό με ανεβάζει...
το τραγούδι,εξόχως αγαπημένο για πολλούς λόγους...,
και ολόκληρος ο δίσκος των Λαθρεπιβατών.

να είσαι καλά γλυκό κορίτσι!
σε φιλώ πολύ!καλημέρα

Fatale είπε...

Φαίδρα μου..
Αχ βρε φιλενάδα,
οι λέξεις προδίδουν πάντα την στιγμή που γράφεις ,
ένας καθρέφτης είναι η γραφή που καθρεφτίζει την πολλαπλότητα των συναισθημάτων.
Ξέρεις να κοιτάς με μάτι κοφτερό τον δικό μου καθρέφτη..: )

Ευχαριστώ... και σε φιλώ !!!

faraona είπε...

Fatal
εγινε εξαιρετικο!!!!!!
Μπραβο σου!
Τελικα ειναι πολυ ωραια ιδεα και πολυ δημιουργικη.



Καλο Σαββατοκυριακο.

Fatale είπε...

faraona ...
Ναι..πρώτη φορά έγραψα και εγώ έτσι και μπορώ να πώ ότι ευχαριστήθηκα από το αποτέλεσμα..Το ταίριασμα έγινε αβίαστα..
Σου άρεσε κι εσένα!!
πολύ πολύ ευχαριστώ..

Φιλιά φιλιά !!!

kelly alamanou είπε...

Γράφεις ωραία φιλενάδα το ξέρεις;;;;

Ο λυρισμός και η μελαγχολία του τραγουδιού,χαρακτηριστικό γνώρισμα της μεσογειακής ψυχής.
Τα φιλιά μάτια μου.

Fatale είπε...

Κέλλυ μου ,
...το πρώτο ποίημα που έγραψα ήταν στα 15 μου..μετά από ένα απλό ''ΣΚΑΣΕ'' που άκουσα από το στόμα της αγαπημένης μου τότε Φιλολόγου(μιλούσα και βαριόμουνα να παρακολουθήσω τον Παπανούτσο) και τώρα σημαντικής-αγαπημένης φίλης μου. Της το πέταξα στα μούτρα στο διάλειμμα αλλά ήταν ένα αριστούργημα..κάπως έτσι γράφω...

Φιλενάδα μου ,
μια μελαγχολία έχουν και η μουσική και οι στίχοι αλλά το προτίμησα από κάποιο άλλο γιατί με βοήθησε το αρχικό ΚΑΙ για να συνεχίσω να γράφω..

ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ...
έχει μια ΦΕΓΓΑΡΑΔΑ σήμερα..ΟΝΕΙΡΟ..!!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Να δεις που ένας γλάρος ήμουν εγώ...
;-)))
Εξαιρετικό εύγε σου!!!!

΄Ομορφες και χαρούμενες γιορτές,
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιες

Fatale είπε...

Γλαρένια μου...
ο πρώτος γλάρος ήσουν εσύ..χαχα!!

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια σου και τις ευχές και ανταποδίδω!!

Φιλιά πολλά