Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009

Απολαύσεις

Το πρωί το πρώτο βλέμμα απ'το παράθυρο
Το ΄βιβλίο το παλιό πού ξαναβρίσκεις
πρόσωπα ενθουσιασμένα
Χιόνι, η αλλαγή των εποχών
Η εφημερίδα
Το σκυλί
Η διαλεχτκή
Μπάνιο, κολύμπι
Παλιά μουσική
Ανετα παπούτσια
Κατανόηση
Νέα μουσική
Γράψιμο,φυτά
Ταξίδια
Τραγούδια
και να'σαι φίλος μ'όλους.

Μ.Μπρεχτ

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009

Τα χέρια

Προτιμώ τα χέρια από τα πρόσωπα.
Τα πρόσωπα είναι φουσκωμένα με παρόν ,κουτά,ψεύτικα,χωρίς καμιά συνέπεια με τη μνήμη τους. Όμως τα χέρια έχουν μια μακροχρόνια πείρα γεμάτη επισημότητα, σχεδόν ιερατική. Και μιαν αδέκαστη ειλικρίνεια. Απόδειξη : ποτέ δεν κοιτιούνται στον καθρέφτη. Δεν προμελετούν την έκφρασή τους και τη στάση τους. Ακολουθώντας το σχήμα και την κίνησή των χεριών,πλάθω το πρόσωπο που λείπει , αμετάβλητο μέσα στο χρόνο, σιδερένιο, πετρινο ή γυάλινο. Κάποτε κολλάω στους ώμους των ανθρώπων το αληθινό τους πρόσωπο σα να τοποθετώ ένα ανθοδοχείο στο τραπ'εζι της κουζίνας ανάμεσα στα μπουκαλάκια του λαδόξιδου,τα κουταλοπίρουνα και την αλατιέρα. Απ' τις χειρονομίες , όπως κι από τη μυρωδιά του φαγητού που σκορπιέται απ'τα παράθυραστο δρόμο, αναγνωρίζω όχι μόνο τα πρόσωπα αλλά και τα σπίτια τους και τη διάταξη των επίπλων.

Γιάννης Ρίτσος

Αρίοστος ο Προσεχικός




Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2009

scent of a woman





-Θα ήθελες να μάθεις τάγκό ?

-Σου προσφέρω τις υπηρεσίες μου δωρεάν.

-Νομίζω ότι φοβάμαι λιγάκι.

Μην κάνω κανένα λάθος.

- Δεν υπάρχουν λάθη στο ταγκό, όχι όπως στη ζωή.

Είναι απλό. Αυτό κάνει το ταγκό υπέροχο.



Καλό σας Σαββατοκύριακο !!

Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2009

Παιχνίδια τ'ουρανού και του Νερού.

Γαλάζιο αστέρι,κόκκινο αστέρι,
πράσινο αστέρι- το βερυκοκκί,το κίτρινο-
γαλάζιο , βιολετί,πορτοκαλί- τ'αστέρι θέ μου-
στρόβιλος-στρόβιλος μενεξελί και ρόδινο-
χορεύει η νύχτα με τον Πέτρο μες στο δάσος,
χορεύει το φεγγάρι με τα χέρια σου,
σπίθες χρυσές,σπίθες γαλάζιες-στρόβιλος.
Αν δεν πεθάνω απόψε ,κλάφτε με.

Καρέκλα η βάρκα του -ταξίδευε.Πώς κάθονταν
επάνω στ'ανοιχτό νερό χωρίς να τραμπαλίζεται ;
Πάνω στο γόνα του έγραφε, και τίποτα δεν κοίταζε.
Γύρω του χτύπαγαν τα κύματα και τα χαρτιά του δε βρεχότανε.
Μεγάλος είταν σαν τη μοναξιά, μόνο δύο μέτρα πιο γαλάζιος.

Όμορφα πουν' τα μάτια σου- όμορφα.
Μες στα πουλιά πέσαν δυο λίμνες
κι ανέβη ένα γαρύφαλλο
μες από χίλια μαύρα αστέρια


Γιάννης Ρίτσος
απόσπασμα από το Παιχνίδια τ'ουρανού και του Νερού.


<