Tων ανθρώπων η περιέργεια ψάχνει παρελθόν και μέλλον
Και γαντζώνεται σ'αυτή τη διάσταση.Όμως να εννοήσεις
Το σημείο της διατομής του αιώνιου
Με το χρόνο, είναι μια απασχόληση για τον άγιο-
κι ούτε απασχόληση, αλλά κάτι δοσμένο
Και παρμένο σ' ένα θάνατο μιας ζωής μές στην αγάπη,
Ενας πόθος φλογερός και μια φιλαλληλία και μια υποταγή.
Για τους πιο πολλούς από μας, υπάρχει μόνο η ασυνόδευτη
Στιγμή, η στιγμή μέσα κι έξω από το χρόνο...


Τομας Στερνς Ελιοτ
Τέσσερα Κουαρτέτα
The dry Salvages
Μετάφραση Κλείτος Κύρου

La vida es bella - Η ζωή είναι ωραία

Η ζωή είναι ωραία .....

πόσες φορές έχω δει και ξαναδεί αυτή την ταινία...

πάντα στο τέλος ,

ένα,

δύο,

τρία,

ποτάμι χοντρά τα δάκρυα κυλούν....

....ξέρετε από κεινα τα ασυγκράτητα, τα ανακουφιστικά ...

κάπως έτσι δραπετεύω από την '' Πανούκλα '' των ελληνικών ημερών ...

Χρόνια Πολλά σ' όλες τις Μανούλες του Κόσμου.

Η Μάνα είναι πλάστρα της αγάπης και της ζωής.

Θησαυρός τα Χάδια της και τα Φιλιά της.

Ζεστή πάντα η αγκαλιά της και ανοιχτή.

Σημείο αναφοράς στον ψυχισμό των παιδιών της.

Η Μάνα είναι Αγάπη είναι Τρυφερότητα, δίνει χωρίς να ζητά κανένα αντάλλαγμα....!!!

Η Μάνα είναι το Σύμπαν ολόκληρο για τα παιδιά της..

Χρόνια Πολλά Μανούλα Μου...

Η προσευχή του Σωκράτη

Ο Σωκράτης αναζήτησε τη γνησιότητα εξετάζοντας σε βάθος τον εαυτό του, και κατόπιν επεδίωξε να την εκφράσει με τους φίλους του. Η επιθυμία του αυτή αποκαλύπτεται μέσα από τη μοναδική προσευχή του φιλοσόφου που σώζεται μέχρι σ΄μερα. Την είχε κάνει ένα καλοκαιριάτικο απόγευμα ,στη δροσιά ενός βαθύσκιωτου δενδρόκηπου και είναι μια ικεσία απόλυτα χαρακτηριστική των πιστεύω και ιδεωδών του.

Πολυαγαπημένε Πάνα , και όλοι εσείς οι θεοί

που κατοικείτε εδώ τριγύρω ,

βοηθήστε να γίνω όμορφος εσωτερικά .

Να φαίνομαι αυτό που είμαι.

Να βλέπω τη σοφία ως τον μόνο πλούτο,

και ο πλούτος μου

να μην είναι μεγαλύτερος

απ' όσο μπορώ να αντέξω.

Η μέθοδος του Σωκράτη

Ronald Gross

(ασχολήθηκε όλη του τη ζωή με την εφαρμογή της Σωκρατικής φιλοσοφίας στην καθημερινή ζωή)

Λίγο θάλασσα και αεράκι θαλασσινό να φυσά και να μοσχοβολά ο αέρας από τα αρώματα των λουλουδιών..Χάρμα των αισθήσεων!!!

Μπουκαμβίλια
Τριαντάφυλλα


Γαρδένια

Καζάνια

Καθιστή Τριανταφυλλιά

Θα γιομίσω το μπαλκόνι με χρώματα και αρώματα.!!

άρχισα ήδη να μεθάω από το άρωμα της γαρδένιας !!!

Οι φωτο είναι τραβηγμένες σήμερα το πρωι από την ανθοέκθεση στην Πλάζ της Αρετσούς στην Καλαμαριά όπου κάναμε την Κυριακάτικη βόλτα μας...δεν άντεξα και αγόρασα όλα τούτα τα καλούδια ...πανευτυχής σας εύχομαι μια Μυρωδάτη Κυριακή.. έχω δουλειά στο μπαλκόνι δε θ' αφήσω ούτε μι α γωνιά χωρίς άρωμα...!!!

Ανθρώπινο πολύ ανθρώπινο..Φ.Νίτσε

Ηλικία και αλήθεια

Οι νέοι άνθρωποι αγαπούν το ενδιαφέρον και το παράξενο, ανεξάρτητα από το πόσο αληθινό ή ψεύτικο είναι.
Πιο ώριμα πνεύματα αγαπούν τις πιο ενδιαφέρουσες και παράξενες πλευρές της αλήθειας.

Τέλος , τα εντελώς ώριμα μυαλά αγαπούν την αλήθεια ακόμη κι εκεί όπου φαίνεται απέριττη και απλοϊκή , προκαλώντας ανία στους συνηθισμένους ανθρώπους. Γιατί αυτά τα μυαλά έχουν παρατηρήσει ότι η αλήθεια τείνει να αποκαλύπτει τις ύψιστες πνευματικές κτήσεις της με τη μορφή της απλότητας.

Ό,τι λες στην πένα το γράφει.

Σκέπτεσαι θυμάσαι νομίζεις αγαπάς υπαγορεύεις.

Μερικά τα αποσιωπάς.

Όχι πὼς είσαι υποκριτής αλλά

λιγάκι σα να ντρέπεσαι που είναι τόσο λίγα

και σα να κομματιάζεσαι τόσα πολλά που είναι.

Με αφοσίωση σε ακούνε οι λέξεις

σε αντιγράφουν και η πένα διψασμένη

ρουφάει όσο μελάνι αφήνουν πίσω τους

- σαν τις σουπιές – τα συνταρακτικά

θολώνει η σύλληψή τους.

Όπως σου υπαγόρευσε η μοίρα να τα ζήσεις

γραμμένα σε δικό της

απορροφητικό χαρτὶ

έτσι ακριβώς κι εσύ τα υπαγορεύεις

στην άγνωστη ποιότητα του μέσου που διαθέτεις.

Καμιά φορά όταν η πένα μπάζει κρύο

γιατὶ οἱ προφυλάξεις έχουν πετσικάρει

απ᾿ των δεινών την παλαιότητα

λίγο παραμορφώνεις την εἰκόνα

-αίσθημα που δριμύ χειμώνα δρέπει

το στρέφεις να μαζεύει χαμομήλια

και κάπως έτσι γλυκαίνει του κειμένου ο καιρός.

Όλα ετούτα και άλλα μαζὶ

τα παίρνει φεύγοντας ο χρόνος

σα να ῾τανε δικά του.

Κάποια στιγμή του τα ζητάς τ᾿ ανοίγεις

θέλεις να δεις εάν θυμάται το χαρτί όσα

του υπαγόρευσες γιατὶ ακόμα

και της άψυχης εγγύησης η μνήμη

με τον καιρό κι αυτή αδυνατίζει.

Ταράζεσαι χλωμιάζεις βλέπεις

νά ῾χουν γραφτεί πράγματα ποὺ δεν είπες

τον εαυτό σου αγνώριστο

κι οι πράξεις του θρασύδειλες

να θριαμβεύει ως θύμα

κι άλλα κι άλλα τερατώδη, επονείδιστα

που και νεκρός να είσαι

ντρέπεσαι να τα πεις

με το γυμνό όνομά τους.

Φρίττεις κι ερμηνεύεις

πὼς όλα είναι βγαλμένα

τάχα απ᾿ της γραφής το άρρωστο μυαλό.

Σε λιγοστεύει σε ταπεινώνει να παραδεχτείς

πὼς όλ᾿ αυτά τα ανίδεα που γράφουμε

γνωρίζουνε για μας περισσότερα

και πιο αβυσσαλέα

απ᾿ όσα μισοξέρουν όσα ζήσαμε.